قدمت بروجن به روایتی به ده هزار سال پیش می رسد. در مورد وجه تسمیه شهر بروجن، نظرات متفاوتی وجود دارد:
«اوره» جسته به معنی اوره های گریخته، که بعدها این کلمه به «اوره جسته» و «اورجن» و بروجن تغییر نام یافته است که در ادامه به نقض این موارد خواهیم پرداخت.
عده‌ای چنین اظهار نموده‌اند که شهر اولیه در این محل به وسیله برج و باروهایی محصور بوده و به علت کثرت برجهای آن به نام بروجن یعنی دارنده برج‌های فراوان نامیده شده است و بنا بر قول دیگری، ساکنین بروجن قبل از پیدایش به صورت هفت خانواده در محله اوره که یکی از دهات بوده زندگی می‌کردند که در اثر ظلم و ستم خوانین از این مکان فرار نموده به مکان فعلی آمدند که این مکان به نام اوره جسته نامیده شد که به مرور زمان به اورجن و سپس به بروجن تغییر نام یافت.
به روایتی دیگر اسم بروجن بدین سبب آمد که در سال‌های بسیار دور میان دو قوم اکسینا و بخادا (بختیاری کنونی) درگیری بوده و قوم بخادا برای دفاع، برج‌های زیادی برای دیدبانی و دفاع ساخته بود. به موجب آنچه نقل قول می شود شهر بروجن دارای برج و باروهایی بوده که همچون سایر شهرها و روستاها از ساکنین محافظت می نموده و این محل به بروجن یعنی صاحب برجها و محلی که دارای برجهای زیادی است معروف بوده است. بدین سبب به آن شهر اورجست می گفتند که بعد به اورجن (که هم‌اکنون نیز اهالی آن می گویند) و سپس به بروجن تغییر کرده است.
                                                                              پل مصلی بروجن

به روایت دیگر «اور» به معنی سرزمین است. «جی» یکی از محال اسپاهان=صفاهان=اصفهان بوده و به معنی صاحب مردان نیک و پاک و پاکیزه است. بنابراین چنانچه نام اولیه بروجن «اورجی» بوده که بعدها به اورجن تغییر تلفظ داده، معنی سرزمین پاک و سرزمین مردان نیک، شهر پاک و شهر مردان نیک را داشته است. اما براساس نوشته سنگ قبری که در پی سنگی پل مصلای بروجن نصب و متعلق به دوره صفویه است بعد از نام متوفی کلمه «بروجنی» آمده است که نشانگر نام بروجن در این محل حداقل از دوره صفویه است.